HOME

OVER ONS

DE HOVAWART

ONZE HONDEN

ARTIKELEN

PUPS

CONTACT OPNEMEN

De hond mee naar het buitenland

Welke gezondheidsmaatregel te nemen

Als je de hond mee wilt nemen naar het buitenland voor bijvoorbeeld een vakantie, zijn er een aantal zaken waar je om moet denken.

Als eerste is er de jaarlijkse inenting. Niet in elk land volstaat het dat deze vermeld zijn in het dierenpaspoort. Zo is het bijvoorbeeld voor Frankrijk vereist dat er een gezondheidsverklaring wordt opgemaakt door de dierenarts die niet ouder is dan 5 dagen voor het moment dat je de grens overgaat. Voor andere landen kunnen andere regels gelden. Vraag dit tijdig na bij de dierenarts.

In Nederland komt het gelukkig (bijna) niet voor, maar in tal van landen om ons heen, heerst er nog steeds rabiës (hondsdolheid). In zeer veel landen is het dan ook verplicht om een enting tegen deze ziekte te laten uitvoeren bij de hond. Dit moet minimaal een maand voor vertrek. De geldigheid van de enting is in bij sommige fabrikanten een jaar maar sinds 2007 zijn er ook entingen met een geldigheid van drie jaar. Per land verschilt het ook nog weer of de hond zijn entingspenning moet dragen. In Frankrijk is dit bijvoorbeeld verplicht, evenals een identificatieplaatje. Voor het meenemen van de hond naar Groot Brittanië en Scandinavië moet een bloedonderzoek worden uitgevoerd om te bepalen of de hond voldoende antistoffen voor rabiës heeft aangemaakt. Dit kan een maand na enting en de procedure duurt enkele maanden. Voordeel is dat het eenmalig is mits de herhalingsentingen op tijd plaats vinden.

Helaas komen er ook andere ziektes voor in vooal de landen zuidelijk van Nederland. Een van die voorbeelden is de hartworm. Beneden de lijn Parijs - Milaan komt deze infectie inmiddels overal voor, met de hoogste besmettingscijfers in riviergebieden als de Po-vlakte in Italië en de Rhône-delta in Frankrijk. Maar eigenlijk is geen enkel gebied in de Zuideuropese landen volledig vrij van hartworm. Honden raken, als ze worden gestoken door bepaalde muskietensoorten, besmet met de larfjes van deze hartworm. Binnen enkele maanden kunnen die larfjes uitgroeien tot volwassen wormen van meer dan 20 cm. lang, die verblijven in het hart of in de longslagaders. Deze volwassen wormen produceren vervolgens niet alleen weer volop nieuwe larfjes, maar zorgen ook voor ernstige klachten. Er kunnen soms wel tientallen wormen aanwezig zijn, die bovendien jarenlang in leven blijven. Wanneer met bepaalde middelen wordt geprobeerd die wormen te doden, kunnen er gevaarlijke complicaties ontstaan. Wormen in het maagdarmkanaal kunnen veilig door medicamenten worden gedood: de dode wormen verteren en de restanten komen met de ontlasting naar buiten. Maar bij het doden van hartwormen kunnen restanten in de bloedbaan gaan circuleren en zorgen voor een levensbedreigende embolie: het vastlopen in kleinere bloedvaten waardoor de bloedvoorziening van bepaalde weefsels blokkeert en er infarcten kunnen ontstaan. Daarom geldt hier nog sterker als anders het bekende gezegde: voorkómen is beter dan genezen. Een middel waarmee kan worden voorkomen dat de larven van de hartworm zich kunnen ontwikkelen is Stronghold® (werkzame stof selamectine), van de fabrikant Pfizer. Dit is een spot-on middel dat in de bloedbaan wordt opgenomen en dat naast de bestrijding van hartwormen ook werkt tegen andere parasieten als vlooien, spoelwormen, luizen en schurftmijt. Zie voor meer info de website van Pfizer: Pfizer

Naast hartworm is er de ziekte Babesiose waar rekening mee moet worden gehouden als de hond mee op reis gaat. Babesiose is een bloedziekte die veroorzaakt wordt door een parasiet die in de rode bloedcellen leeft, Babesia canis. Bepaalde tekensoorten vormen de overbrenger van de infectie, zodat het risico om besmet te worden gebonden is aan het gebied waar deze besmette teken voorkomen. Vroeger ging het daarbij alleen om het Middellandse Zee gebied, maar inmiddels heeft gestage uitbreiding naar het Noorden plaatsgevonden. De rand van het gebied ligt momenteel ongeveer ter hoogte van de Belgisch-Franse grens, maar er zijn recent ook al besmettingen gemeld die ontstaan zijn in België. Bij de ziekte vindt een snelle bloedafbraak plaats, en de urine wordt vaak rood tot roodbruin van kleur door de uitscheiding van afvalstoffen van deze bloedafbraak. Daarnaast krijgen de dieren o.a. hoge koorts. Er zijn medicijnen beschikbaar, maar desondanks is het sterfterisico groot. Tekenbestrijding is hier van heel groot belang. Preventief kan gebruik worden gemaakt van bijvoorbeeld de Scalibor halsband (Deltamethrin) en Frontline spray. Maar omdat de ziekteverwekkende parasiet pas na 24 uur wordt doorgegeven, blijft het ook van belang om de hond zeer regelmatig te controleren en eventuele teken snel met een tekenpen draaiend te verwijderen zonder de teek vooraf te verdoven.

Alsof dit nog niet genoeg is, bestaat er ook nog een ziekte met de naam Leishmaniose. Deze wordt veroorzaakt door de parasiet Leishmania donovani, een infectie die binnen Europa in toenemende mate wordt aangetroffen in de landen rond de Middellandse Zee. Overbrengers van de parasiet zijn zandvliegjes van de soort Phlebotomus: het gebied waar dieren besmet kunnen raken is dus gebonden aan het voorkomen van deze zandvliegjes. Honden (en soms ook mensen) zijn gevoelig voor de parasiet. Het kan geruime tijd duren voordat een besmette hond daadwerkelijk verschijnselen gaat vertonen: minimaal een maand, maar soms wel vele jaren. Er bestaat een huidvorm van de ziekte, en een algemene vorm. Mogelijke huidverschijnselen zijn schilfering, kaalheid, kleine korstjes en soms wat grotere knobbels in de huid. Jeuk treedt daarbij vrijwel nooit op. Bij de algemene vorm worden ook inwendige organen aangetast zoals lever, milt en nieren. Er bestaan enkele medicijnen tegen de parasiet, maar bijwerkingen komen regelmatig voor. Bovendien leidt behandeling zelden tot genezing: hoewel de problemen vaak een tijd lang onder controle gehouden kunnen worden zijn de uiteindelijke vooruitzichten slecht. Een vaccin tegen de ziekte bestaat nog niet, dus de enige preventie is er voor te zorgen dat honden niet door zandvliegjes worden gebeten. Overdag houden deze zandvliegjes zich verscholen, maar rond zonsondergang komen zij te voorschijn; het kan dus zinvol zijn honden vanaf dat moment zo veel mogelijk binnen te houden. Daarnaast heeft de dierenarts tekenbanden (Scalibor halsband) beschikbaar die ook bescherming bieden tegen zandvliegjes.

Als je dit alles lees, zou je nooit meer met je hond naar het buitenland reizen. Maar de ervaring heeft ons geleerd dat, als je de juiste maatregelen hebt getroffen, het juist heel erg leuk is om je trouwe kameraad op je vakantie mee te nemen en ook onze Max heeft het heel erg naar z’n zin gehad.

 Tips voor een lange autorit:

• Geef de hond over meerdere keren per dag in kleine porties zijn gebruikelijke droogvoer.
• Laat hem om de drie uur even de benen strekken, geef hem een beetje water en zijn behoefte doen.
• Probeer de temperatuur in de auto niet te hoog te laten worden. Als u geen airconditioning heeft (ideaal met honden), probeer dan voor wat schaduw te zorgen. De zon op de ruit zorgt snel voor enorm hoge temperaturen.
• Overleg met de dierenarts als de hond wagenziek is. Uit ervaring weet ik dat in een aangepaste dosering Primatour bij een hond goed kan werken.